Historie
Het begon zoals bij de meeste voetbalclubs, een groepje jongens uit de Staatsliedenbuurt en Zaanstreek dat graag voetbalde. Ze ontmoeten elkaar op de grazige hellingen van de Spaardammerdijk. Daar werd fel gestreden met echte, maar wel wat oude voetballen. Die hadden toen nog een binnenval en een veter, zo’n ding kostte toen 80 centen!!
Enkele jongens van het nog loslopende voetbalploegje waren lid van de Gymnastiekvereniging “Vlug en Vaardig”. Een van hen, Cas Fischer, nam het initiatief tot het oprichten van een echte voetbalclub als onderdeel van de gymnastiekvereniging.
De plannen nemen toen vastere vormen aan en in februari 1932 worden formulieren uitgereikt met een strookje waarop met zich kan opgeven voor een “eventueel op te richten protestants christelijke voetbalclub”. 16 Personen vulden toen het strookje in. Met de gymnastiekvereniging wilde de samenwerking niet zo vlotten en daarom werd besloten zelfstandig verder te gaan.
De club groeide snel, hij voorzag duidelijk in een behoefte. Al in 1933 nam “vlug en Vaardig” met 3 elftallen deel aan de competitie van de Amsterdamse voetbalbond en ook wordt dat jaar het zelf gebouwde kledinglokaal geopend op het eerste terrein bij Sloterdijk. In 1935 verhuist Vlug en vaardig” nogmaals, dit keer naar het gemeentelijke sportpark aan de Velserweg. In dit zelfde jaar doet ook de eerste aspirantenelftal zijn intrede.
De oorlogsjaren
Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers het land binnen: Nederland wordt bezet. Aanvankelijk gaat het leven vrij normaal door en in 1942 viert “Vlug en Vaardig” het 10 jarig bestaan van de club. In het laatste oorlogsjaar, de winter van 1944, wordt Amsterdam door de Duitsers “in staat van verdediging” gebracht wat ondermeer betekend dat alle kleedlokalen tegen de vlakte gaan.
“Vlug en Vaardig” vindt dan onderdak bij de “Germaan” die een veld hebben aan de Spaardammerdijk achter de spoorremise en geheel aan het oog onttrokken. Dat kwam goed uit want zo konden de thuis ondergedoken leden nog eens een partijtje spelen. Overigens van spelen komt er in het seizoen 1944 – 1945 niet veel terecht, de competitie ligt zelfs geheel stil.
De wederopbouw
Na de oorlog de opbouw maar die gaat langzaam. V&V vindt eerst onderdak bij de Spartaan en van de Spartaan gaan ze weer terug naar de Velserweg, waar in een boerderij enkele kleedhokjes zijn gemaakt. Hiernaar verhuist V&V nog eenmaal naar sportpark Ookmeer maar ze dan eigen velden krijgen. Noodbarakken doen dienst als kleedlokaal
Een hoogtepunt in de historie van V&V is de overgang van het eerste der senioren naar de KNVB in 1956. Ze hebben dan niet minder dan 24 jaar in de AVB gespeeld.
Een ander hoogtepunt is de bouw van het clubhuis, waarvoor in een groots opgezette actie een deel van de bouwsom bijeen gebracht wordt. In maart 1964 wordt het officieel geopend en in 1966 gaat V&V over naar de 3e klasse van de KNVB.
25 jaar
In 1957 vierde V&V haar 25 jarig jubileum in “marcanti”. Hier werd met eigen kracht een revue opgevoerd getiteld: “De zilveren bruiloft van het echtpaar Vluggen-Vaardig”.
Natuurlijk is de historie veel rijker geweest dan hier kort geschetst door “Fr.J.Uiterwijk sr” zo waren er in het verleden vele zelf in elkaar gezette en uitgevoerde feestavonden. In de zomer waren er de kampen met avondwedstrijden tegen de “inboorlingen” uit het naburig dorp.
(Fragmenten uit jubileum uitgave clubblad “40 voetbaljaren” door Fr.J. Uiterwijk sr.) Met dank aan G.Slomp.
Het archief spreekt …
We brengen dank aan de heer Schuil, die ons een bal cadeau deed. We hopen hem (de bal bedoelen we) in gezondheid te verslijten ….
(Uit Clubnieuws No. 66)
(Aan een lid – 28 jan. 1941)
Wij verzoeken je beleefd ons mee te delen of je bereid bent in het vervolg de krijtlijnen te trekken. Het bestuur heeft hiervoor uitgetrokken f 1,- per keer.
(Van een lid – 20 jan. 1949) Ik kan niet ter vergadering komen; ik lig met griep te bed en kan zelfs mijn vrouw die buiten de stad is, niet bezoeken. Ik kan ook niet spelen en dat is het ergste …
(Van een lid – 18 sept. 1949)
Mijnheer, ik heb er lang over nagedacht, maar ben toch besloten om te bedanken voor Vlug en Vaardig omdat ik niet vlug genoeg ben …
Voorts waren er een paar snotneuzen die bier dronken. Laat zoiets nooit meer voorkomen jongens! …
(Uit Clubnieuws No. 28)
(mobilisatie – oktober 1939): De millitairen hebben weinig afwisseling. Onze secretaris G. Uiterwijk ligt in bodengraven bij de af en aanvoertroepen. Maar het enige, dat hij tot nu toe heeft af- en aangevoerd is zijn etensblik …
(Uit Clubnieuws No. 266)
(Aan een lid – 18 aug. 1950)
Het bestuur heeft gemeend eens naar de welstand van jou en je gezin te informeren. Wij hopen van harte dat alles naar wens gaat en zijn zo brutaal aan te nemen, dat dit wel het geval is. Dit geeft ons als bestuur de vrijmoedigheid je nog even te herinneren aan het feit, dat er nog een contributieschuld van je bestaat …
“Dat de strijd deels op de helling van de dijk plaats vond had tot gevolg dat de bovenstaande vleugelspeler het voordeel had, dat hij naar benedenstormend met het leder aan de voet, een grote snelheid kon ontwikkelen terwijl de vijandelijke back tegen de helling moest oprukken. Het is voorzover ik mij kan herinneren het enige geval geweest waarbij aanvallen gemakkelijker was dan verdedigen.”
Fr.J.Uiterwijk sr.
“ik herinner mij een ramp: bij het dichtrijgen van de opgepompte bal, vlak voor we naar het strijdperk zouden vertrekken, stak een van ons de rijgpen dwars door de binnenbal!”
Fr.J.Uiterwijk sr.